Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Duo Reges: constructio interrete. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Quis negat?: Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
Beatum, inquit.: Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
Bork: Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Bork: Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis?

Bork

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Deprehensus omnem poenam contemnet.

Iam argumenti ratione conclusi caput esse faciunt ea, quae
perspicua dicunt, deinde ordinem sequuntur, tum, quid verum
sit in singulis, extrema conclusio est.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo
disputatio ducitur.

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Sed plane dicit quod intellegit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Sed quod proximum fuit non vidit. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.